Το Αρπαγοφυτο (Harpagophytum Procumbens) είναι γνωστό στη χώρα μας και ως "Νύχι του Διαβόλου". Η ονομασία αυτή δεν σχετίζεται με τη δράση και τις ιδιότητες του, αλλά με το γαμψό καρπό του που τραυματίζει ζώα βοσκής στην επαφή μαζί του. Χρήσιμο μέρος του φυτού είναι η βολβώδης ρίζα του.
Το αρπαγόφυτο είναι από πολύ παλιά γνωστό σαν φαρμακευτικό φυτό με τους Βουσμανούς της ερήμου Καλαχάρι να το έχουν χρησιμοποιήσει πρώτοι εδώ και πολλές γενιές. Ένας Γερμανός ο G.H. Mehnert έμαθε γι' αυτό το φυτό από τους Βουσμανούς της Ναμίμπια και το έκανε γνωστό στην Ευρώπη το 1904 όταν το εξήγαγε στη Γερμανία.
Στη σύγχρονη βοτανοθεραπεια, το Αρπαγοφυτο χρησιμοποιείται κυρίως για την αντιμετώπιση της αρθριτιδας, και της μυαλγίας. Πολλές κλινικές μελέτες έχουν γίνει για τις ιδιότητες του Αρπαγοφυτου. Έρευνες που έγιναν στη Γερμανία στο Πανεπιστήμιο της Ιένας (1958-1976) διαπίστωσαν πως το Αρπαγόφυτο έχει ισχυρές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, που συγκρίνονται με τις αντίστοιχες της κορτιζόνης και του συστατικού phenylbutazine (φενυλβουταζόνη) που χρησιμοποιείται ως αναλγητικό σε φάρμακα κατά των μυοσκελετικών πόνων (αρθριτιδα, τενοντιτιδα, πόνοι πλάτης κ.ο.κ.). Οι κύριες ουσίες του Αρπαγοφυτου που ευθύνονται για την μεγάλη αποτελεσματικότητα του είναι η αρπογοζίδη και η Β-σιτοστερόλη.
Το Αρπαγοφυτο, πέραν των άλλων, περιέχει αλκαλοειδη, φαινολικό οξυ και φλανοειδή. Η χρήση του θεωρείται ότι έχει συμπληρωματικά οφέλη σε περιπτώσεις δυσπεψίας και χρησιμοποιείται εξωτερικά για δερματοπάθειες (κατάπλασμα).
Η ρίζα του Αρπαγοφυτου συνιστάται να καταναλώνεται καθημερινά για διάστημα τουλάχιστον ενός μήνα. Ένα κουταλάκι του γλυκού σε ένα φλυτζάνι νερό, 3 φορές την ημέρα είναι η συνιστώμενη ημερήσια δόση. Το Αρπαγοφυτο δεν πρέπει να καταναλώνεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου