Η Αλόη η γνησία (Aloe vera), επίσης γνωστή ως φαρμακευτική αλόη, είναι ένα είδος εύχυμου φυτού που κατά πάσα πιθανότητα κατάγεται από τη Βόρεια Αφρική, τις Κανάριους Νήσους και το Πράσινο Ακρωτήρι. Η Αλόη η γνησία μεγαλώνει σε άνυδρα κλίματα και συναντάται ευρέως στην Αφρική και άλλες άνυδρες περιοχές. Το είδος είναι γνωστό για τη χρήση του σε εναλλακτικές θεραπείες με χρήση φυτών. Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν γίνει για τη χρήση της, κάποιες όμως έρχονται σε αντίθεση με αυτές. [1][2][3][4]
Παρά τις αντιθέσεις αυτές, υπάρχουν στοιχεία ότι εκχυλίσματα της αλόης της γνησίας μπορεί να είναι χρήσιμα στην περιποίηση για επούλωση πληγών και εγκαυμάτων, αλλά και για την αντιμετώπιση του διαβήτη και αυξημένων λιπιδίων στο αίμα. Αυτές οι θετικές επιπτώσεις θεωρούνται ότι οφείλονται στην παρουσία στοιχείων όπως πολυσακχαρίτες, ανθρακινόνη και λεκτίνες. [3][5]
Μορφή
Η Αλόη η γνησία είναι ένα φυτό, {ανήκει στην κατηγορία των κρίνων} που φτάνει γύρω στα 60 έως 100 εκ. σε ύψος. Τα φύλλα είναι παχιά και σαρκώδη, πράσινα προς το πράσινο-γκρι, με ορισμένες ποικιλίες να εμφανίζουν λευκά στίγματα στις επιφάνειες των φύλλων. [6] Το περίγραμμα των φύλλων έχει μικρά λευκά αγκάθια. Βγάζει άνθη το καλοκαίρι, τα οποία κρέμονται από ένα και μόνο βλαστό που φτάνει τα 90 εκ. σε ύψος. Τα άνθη έχουν σωληνοειδή μορφή, με κίτρινη στεφάνη που φτάνει γύρω στα 2 έως 3 εκ. [6][7]
Ταξινόμηση και Ετυμολογία
Διάστικτες μορφές της Αλόης της γνησίας πολλές φορές αναφέρονται ως Αλόη η γνησία ποικ. σινική.
Το είδος διαθέτει μια σειρά από συνώνυμα: Αλόη του Μπαρμπάντος Miller, αλόη η ινδική Royle, αλόη Perfoliata L. ποικ. γνησία και αλόη η κοινή Lam. [8][9] καθώς και κοινές ονομασίες, συμπεριλαμβανομένων των: κινέζικη αλόη, ινδική αλόη, αληθινή αλόη, αλόη των Μπαρμπάντος, το φυτό των πρώτων βοηθειών. [7][10][11][12][13] Το όνομα vera του γένους σημαίνει αληθές ή γνήσιο. [10] Ορισμένα συγγράμματα αναγνωρίζουν τη μορφή της αλόης της γνησίας με τα λευκά στίγματα ως Aloe Vera ποικ. Chinensis [14][15], ωστόσο, τα είδη ποικίλλουν όσον αφορά στις κηλίδες στα φύλλα [16] και έχει προταθεί ότι η διάστικτη μορφή της αλόης της γνησίας μπορεί να ανήκει στο ίδιο γένος με την Aloe Massawana. [17] Το είδος περιγράφηκε αρχικά από τον Κάρολο Λινναίο το 1753 ως Aloe Perfoliata ποικιλία Vera [18] και έχει περιγραφεί και πάλι από το Nicolaas Laurens Burman ως Aloe Vera στο βιβλίο Flora Indica την 6η Απριλίου 1768 και ως Aloe Barbadensis από το Philip Miller περίπου δέκα ημέρες μετά τον Burman στο βιβλίο Gardener's Dictionary. [19]
Τεχνικές με βάση τη σύγκριση του DNA υποδηλώνουν ότι η αλόη η γνησία συνδέεται στενά με την Aloe Perryi, ένα είδος που είναι ενδημικό στην Υεμένη. [20] Παρομοίως, η σύγκριση του DNA χλωροπλαστών παραπέμπει στο ότι η αλόη η γνησία συνδέεται στενά με τις Aloe Forbesii, Aloe Inermis, Aloe Scobinifolia, Aloe Sinkatana και το Aloe Striata. Εκτός από το νοτιοαφρικανικό είδος, την Aloe Striata, [21] τα είδη αυτά της αλόης, απαντώνται στη Socotra (Υεμένη), στη Σομαλία και στο Σουδάν. [21] Η προφανής έλλειψη φυσικών πληθυσμών των ειδών αυτών, έχει οδηγήσει ορισμένους ερευνητές να προτείνουν ότι η αλόη η γνησία ίσως είναι υβριδικής καταγωγής. [22]
Ιστορικά στοιχεία
Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν την αλόη τη γνησία για τη θεραπεία πληγών. Κατά το Μεσαίωνα, το κίτρινο υγρό που βρίσκεται μέσα στα φύλλα χρησιμοποιούνταν ως καθαρτικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επεξεργασμένη αλόη που περιέχει αλοΐνη χρησιμοποιείται γενικά ως καθαρτικό, ενώ ο επεξεργασμένος χυμός από αλόη τη γνησία δεν περιέχει συνήθως σημαντικές ποσότητες αλοΐνης.
Χρήσεις
Αρκετά ενυδατικά προϊόντα περιέχουν Αλόη την γνησία.
Διάκριση μεταξύ της αλοΐνης και του ζελέ του φυτού[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η αλόη η γνησία όταν τεμαχιστεί εκκρίνει δύο υγρά, τα οποία έχουν διαφορετικές επιδράσεις και ιδιότητες. Ο κιτρινο-πράσινος χυμός ο οποίος ως επί το πλείστον εκκρίνεται όταν κοπεί η πράσινη επιφάνεια του φύλλου είναι ερεθιστικός. Αυτός περιέχει την αλοΐνη η οποία έχει όμοια σύνθεση με το κόμμι. Από την άλλη, το διαφανές υγρό που εκκρίνεται από το εσωτερικό του φύλλου, είτε αυτό τεμαχιστεί ή συνθλιβεί, είναι καταπραϋντικό και λέγεται ότι βοηθά στην επούλωση.
Ιατρικές Χρήσεις
Η αλόη η γνησία χρησιμοποιείται στον τομέα της εναλλακτικής ιατρικής και στης οικιακής χρήσης πρώτες βοήθειες. Τόσο ο ημιδιαφανής εσωτερικός πολτός (ζελέ) όσο και η κίτρινη ρητινοειδής αλοΐνη χρησιμοποιούνται εξωτερικά για να ανακουφίσουν το δέρμα από τραυματισμούς και δερματικές δυσφορίες. Ως φυτοθεραπεία, ο χυμός της αλόης βέρα συνήθως πίνεται για την ανακούφιση από δυσφορία του πεπτικού συστήματος (καούρες). Κάποια σύγχρονη έρευνα προτείνει ότι η αλόη η γνησία ενδέχεται να επιταχύνει σημαντικά την επούλωση μιας πληγής σε σύγκριση με τους συνηθισμένους τρόπους θεραπείας.[23][24] Άλλες αξιολογήσεις σε τυχαίες και ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές δεν έχουν παράσχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι η αλόη βέρα έχει κάποιο ισχυρό φαρμακευτικό αποτέλεσμα.
Σήμερα, η αλόη η γνησία χρησιμοποιείται εσωτερικά και εξωτερικά από τον άνθρωπο. Το ζελέ που βρίσκεται στα φύλλα χρησιμοποιείται για την ανακούφιση σε μικρής σπουδαιότητας εγκαύματα, πληγές, και διάφορες δερματικές παθήσεις, όπως το έκζεμα και η δερματοφύτωση. Ο χυμός χρησιμοποιείται για να αντιμετωπιστεί ποικιλία των παθήσεων του πεπτικού συστήματος. Η εναλλακτική ιατρική με τη χρήση φυτών για θεραπεία ήταν δημοφιλής στη δεκαετία του 1950, σε πολλές δυτικές χώρες. Οι ευεργετικές ιδιότητες από τη χρήση του ζελέ είναι σχεδόν άμεσες και, επίσης, προσθέτουν ένα επιπλέον στρώμα πάνω στις πληγές που λέγεται ότι μειώνει την πιθανότητα μόλυνσης.
Έχουν γίνει πολύ λίγες μελέτες σχετικά με πιθανά οφέλη του ζελέ της αλόης της γνησίας με εσωτερική χρήση. Συστατικά της αλόης της γνησίας ενδέχεται να εμποδίζουν την ανάπτυξη όγκων. Υπήρξαν ορισμένες μελέτες σε ζώα που δείχνουν ότι το εκχύλισμα της αλόης της γνησίας έχει σημαντικές αντι-υπεργλυκαιμικές ιδιότητες και μπορεί να είναι χρήσιμο για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου Β. Οι μελέτες αυτές δεν έχουν εφαρμοστεί σε ανθρώπους.
Α. Αθλητικές κακώσεις , Αιμορροίδες, Ακμή, Αλλεργίες, Αναζωογόνηση μαλλιών και δέρματος κεφαλής, Αναιμία, Αρθρίτιδα, Ασθμα, Αφυδατωμένο δέρμα, Αφθες, ΑIDS, Αγχος, Απόστημα κερατοειδούς, Αντιμυκητικό, Αντιβιοτικό, Αιμοκάθαρση, Ανανέωση των κυττάρων του αίματος, Αποτοξίνωση εντέρου, Αποσμητικό, Αποτοξίνωση ήπατος, Αυπνίες, Αντιόξινο, Ανεμοβλογιά. Β. Βρογχίτιδα, Βακτηριοκτόνο, Βλάβες απο ακτινοθεραπείες.
Παραπομπές
Jump up ↑ Ernst E (November 2000). "Adverse effects of herbal drugs in dermatology". The British journal of dermatology 143 (5): 923–9. doi:10.1046/j.1365-2133.2000.03822.x. PMID 11069498.
Jump up ↑ Marshall JM (2000) Aloe vera gel: what is the evidence? Pharm J 244:360–362.
↑ Jump up to: 3,0 3,1 Boudreau MD, Beland FA (April 2006). "An evaluation of the biological and toxicological properties of Aloe barbadensis (miller), Aloe vera". Journal of environmental science and health. Part C, Environmental carcinogenesis & ecotoxicology reviews 24 (1): 103–54. doi:10.1080/10590500600614303. PMID 16690538.
Jump up ↑ Vogler BK, Ernst E (October 1999). "Aloe vera: a systematic review of its clinical effectiveness". The British journal of general practice : the journal of the Royal College of General Practitioners 49 (447): 823–8. PMID 10885091. PMC 1313538.
Jump up ↑ Eshun K, He Q (2004). "Aloe vera: a valuable ingredient for the food, pharmaceutical and cosmetic industries--a review". Critical reviews in food science and nutrition 44 (2): 91–6. doi:10.1080/10408690490424694. PMID 15116756.
↑ Jump up to: 6,0 6,1 Yates A. (2002) Yates Garden Guide. Harper Collins Australia
↑ Jump up to: 7,0 7,1 Random House Australia Botanica's Pocket Gardening Encyclopedia for Australian Gardeners Random House Publishers, Australia
Jump up ↑ Aloe vera, African flowering plants database. Conservatoire et Jardin botaniques de la Ville de Genève. Ανακτήθηκε στις 2008-06-20.
Jump up ↑ Taxon: Aloe vera (L.) Burm. f.. Germplasm Resources Information Network, United States Department of Agriculture.. Ανακτήθηκε στις 2008-07-16.
↑ Jump up to: 10,0 10,1 Ombrello, T. Aloe vera. Ανακτήθηκε στις 2008-06-21.
Jump up ↑ Liao Z, Chen M, Tan F, Sun1 X and Tang K (2004) Microprogagation of endangered Chinese aloe Plant Cell, Tissue and Organ Culture 76(1):83–86.
Jump up ↑ T. T. Jamir, H. K. Sharma and A. K. Dolui (1999) Folklore medicinal plants of Nagaland, India. Fitoterapia 70(1):395–401.
Jump up ↑ Barcroft and Myskja (2003) Aloe Vera: Nature's Silent Healer. BAAM, USA. ISBN 0-9545071-0-X
Jump up ↑ Wang H, Li F, Wang T, et al. (September 2004). "[Determination of aloin content in callus of Aloe vera var. chinensis]" (στα Chinese). Zhong yao cai = Zhongyaocai = Journal of Chinese medicinal materials 27 (9): 627–8. PMID 15704580.
Jump up ↑ Gao W, Xiao P (November 1997). "[Peroxidase and soluble protein in the leaves of Aloe vera L. var. chinensis (Haw.)Berger]" (στα Chinese). Zhongguo Zhong yao za zhi = Zhongguo zhongyao zazhi = China journal of Chinese materia medica 22 (11): 653–4, 702. PMID 11243179.
Jump up ↑ Akinyele BO, Odiyi AC (2007) Comparative study of the vegetative morphology and the existing taxonomic status of Aloe vera L. Journal of Plant Sciences 2(5):558–563.
Jump up ↑ Lyons G. The Definitive Aloe vera, vera?. Huntington Botanic Gardens. Ανακτήθηκε στις 2008-07-11.
Jump up ↑ Linnaeus, C. (1753). Species plantarum, exhibentes plantas rite cognitas, ad genera relatas, cum differentiis specificis, nominibus trivialibus, synonymis selectis, locis natalibus, secundum systema sexuale digestas. Vol. 2 pp. [i], 561–1200, [1–30, index], [i, err.]. Holmiae [Stockholm]: Impensis Laurentii Salvii.
Jump up ↑ Newton, L. E. (1979). In defense of the name Aloe vera. The Cactus and Succulent Journal of Great Britain 41: 29–30.
Jump up ↑ Darokar MP, Rai R, Gupta AK, Shasany AK, Rajkumar S, Sunderasan V and Khanuja SPS (2003). Molecular assessment of germplasm diversity in Aloe spp. using RAPD and AFLP analysis. J Med. Arom. Plant Sci.25(2): 354–361.
↑ Jump up to: 21,0 21,1 Treutlein, J., Smith, G. F. S., van Wyk, B. E. & Wink, W. (2003). Phylogenetic relationships in Asphodelaceae (Alooideae) inferred from chloroplast DNA sequences (rbcl, matK) and from genomic finger-printing (ISSR). Taxon 52:193.
Jump up ↑ Jones WD, Sacamano C. (2000) Landscape Plants for Dry Regions: More Than 600 Species from Around the World. California Bill's Automotive Publishers. USA.
Jump up ↑ Heggers JP, Elzaim H, Garfield R, et al. (1997). "Effect of the combination of Aloe vera, nitroglycerin, and L-NAME on wound healing in the rat excisional model". Journal of alternative and complementary medicine 3 (2): 149–53. doi:10.1089/acm.1997.3.149. PMID 9395704.
Jump up ↑ Davis RH, Leitner MG, Russo JM, Byrne ME (November 1989). "Wound healing. Oral and topical activity of Aloe vera". Journal of the American Podiatric Medical Association 79 (11): 559–62. PMID 2607423.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου