Αγριάδα: Ιδιότητες και Χρήσεις


Η λατινική ονομασία του βοτάνου Αγριάδα είναι Agropyron repens L. (Αγρόπυρο το έρπον). Ανήκει στην οικογένεια των Αγροστωδών. Είναι γνωστό με τα ονόματα άγλωσσο, αούστας, άγριο έρη, αγρόπυρον, άργαστη κ.α. Είναι πολυετές αυτοφυές χόρτο, με πολύ μακριές περιπλεκόμμενες ρίζες. Τα φύλλα του είναι στενά, ταινιοειδή και γλαυκοπράσινα, το ύψος του κυμαίνεται από 10 έως 50 εκ.

Υπάρχουν διάφορα είδη, ανάλογα με τις περιοχές-συναντάται ακόμα και σε περιοχές με υψόμετρο τα 2000μ. . Το επίμηκες και το σχοινοειδές απαντώνται σε αμμώδη παραθαλάσσια μέρη. Το παράκτιο που φυτρώνει σε παραθαλάσσια μέρη έως την ορεινή ζώνη και το διάμεσο που βρίσκεται στην κατώτερη ζώνη.

Είναι ζιζάνιο πολύ ενοχλητικό για τους αγρότες και τους κηπουρούς αλλά χρήσιμο για την κτηνοτροφία αλλά και ως σπουδαίο βότανο. Επίσης είναι χρήσιμο γιατί στηρίζει αμμώδη εδάφη.

Τα άνθη της αγριάδας σχηματίζονται από ένα σημείο στην κορυφή του βλαστού. Το ανθίδιο με ένα τέλειο άνθος και βράκτια έχει 2 mm μήκος. Τα χαμηλότερα βράκτια φύλλα είναι ελαφρώς μικρότερα από τα πάνω. Η περίοδος άνθησης είναι από το τέλος της άνοιξης ως τον Οκτώβριο.

Ο καρπός (καρύοψη) είναι χωρίς χνούδι, στενόμακρος και συμπιεσμένος από τη μια πλευρά.

Οι σπόροι βλαστάνουν σε θερμοκρασίες πάνω από 20 °C και αρχίζουν να αναπτύσσονται μέσα σε δυο εβδομάδες. Ένα μόνο φυτό μπορεί να καλύψει περιοχή 2,5m2. το φυτό μπορεί να αναπτυχθεί σε φτωχά εδάφη. Στις ξηρασίες τα επάνω τμήματα πεθαίνουν αλλά το χόρτο μπορεί να διατηρηθεί από τα ριζώματα. Προτιμάει τα υγρά και ζεστά κλίματα.

Ιδιότητες αγριάδας:

Είναι από τα πιο χρήσιμα φαρμακευτικά φυτά και συμπεριλαμβάνεται σε πολλούς συνδυασμούς για τη θεραπεία του προστάτη. Φυσικό αντιβιοτικό και από τα πιο φημισμένα διουρητικά. Είναι μαλακτικό χωρίς παρενέργειες
Kαθαρίζει τον οργανισμό από τις τοξίνες και μειώνει τη χοληστερίνη του αίματος.
Βοηθά ενάντια στους κολικούς του συκωτιού, στις πέτρες στη χολή, στη χρυσή και την κυτταρίτιδα.

Δρα ως αντισηπτικό και αντιφλεγμονώδες σε ουρικές λοιμώξεις, όπως κυστίτιδα, ουριθρίτιδα, προστατίτιδα (σε άριστο συνδυασμό με Αχιλλαία), στον ρευματισμό και τα αρθριτικά τις ασθένειες του δέρματος και την ηπατίτιδα.
Είναι ωφέλιμο για νεφρόλιθους και ψαμμίαση (άμμο στα νεφρά).


Χρήση αγριάδας:

Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται φύλλα αλλά κυρίως η ρίζα.

Παρασκευάζεται ως αφέψημα:

Ρίχνουμε 2 κουτακάλια του τσαγιού κομμένη ρίζα σ’ένα φλιτζάνι νερό

Tο σιγοβράζουμε για 10 λεπτά.

Το αφήνουμε να κρυώσει, το σουρώνουμε.

Πίνουμε από ένα ποτήρι πρωί – μεσημέρι – βράδυ με άδειο στομάχι.

Θεραπευτικό βότανο

Ίσως το πιό παρεξηγημένο βότανο, με θαυματουργές όμως ιδιότητες! Η αγριάδα θεωρείται γενικά άριστο διουρητικό , που συστήνεται ιδιαίτερα στην παιδική θεραπευτική, ενώ είναι αποτελεσματική κατά της έμφραξης των αδένων και κατά του εκζέματος.

Το απόζεμα (πτισάνη) της αγριάδας (σύμφωνα με το Foureroy τα βλαστάρια και τα φύλλα είναι πιο αποτελεσματικά από τις ρίζες) είναι φάρμακο γνωστό σ ‘ όλο τον κόσμο, που χρησιμοποιείται για μαλακτικό, δροσιστικό , διουρητικό και αντιφλεγμονώδες, ιδιαίτερα σε οξείες αρρώστιες και διαλείποντες πυρετούς (θέρμες), γαστρεντερικές φλεγμονές, φλεγμονές των ουροφόρων οδών του προστάτη, ηπατικούς και νεφρικούς κολικούς, ίκτερους κτλ. Το απόζεμα αυτό της αγριάδας, μαζί με γλυκόριζα, χρησιμοποιείται ως αντιδιψικό , αντιπυρετικό και διουρητικό.

Ένα πυκνό αφέψημα αγριάδας εξάλλου, σύμφωνα με το Schenk, είναι θαυμάσιο φάρμακο κατά των οργανικών παθήσεων του στήθους και τουστομαχιού, ιδιαίτερα μάλιστα του πυλωρού , καθώς αποκαθιστά την τέλεια λειτουργία του. Τέλος, στην αγριάδα αποδίδονται θεραπευτικές αρετές σε περιπτώσεις χολολιθίασης και ψαμμίασης των νεφρών (καθώς και σε περιπτώσεις ίκτερου), ενώ χρησιμοποιείται ακόμα για τις ασθένειες του συκωτιού, την κιτρινάδα, αυξάνει τη ρευστότητα του αίματος και συστήνεται κατά της φλεγμονής της ουροδόχου κύστης (οι σκύλοι και οι γάτες τρώνε τα τρυφερά φύλλα του βλαστού για να κάνουν εμετό)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου