Αστεροειδής Γλυκάνισος

Μπαχαρικό με έντονο άρωμα και χαρακτηριστικό σχήμα αστεριού. Προέρχεται από το αστεροειδές περικάρπιο του αειθαλούς δέντρου Illicium verum, που κατάγεται από τη Νοτιοδυτική Κίνα.

Πρόκειται για ένα μικρό ή μεσαίο δέντρο που ανήκει στην οικογένεια της μανόλιας και φτάνει τα 8 μέτρα ύψος. Έχει πράσινα λογχοειδή φύλλα και ανοιχτοκίτρινα άνθη. Οι καρποί-αστέρια είναι σκληροί και έχουν το χρώμα της σκουριάς. Συλλέγονται πριν να ωριμάσουν και μετά αποξηραίνονται στον ήλιο. Τα αποξηραμένα αστέρια διατίθενται ολόκληρα ή σε μορφή καφεκόκκινης σκόνης.


Ο αστεροειδής γλυκάνισος περιέχει μια αρωματική ουσία, την ανηθόλη, η οποία υπάρχει και στον απλό γλυκάνισο. Το άρωμά του είναι πικάντικό και πιο έντονο από αυτό του γλυκάνισου και μοιάζει με αυτό της γλυκόριζας. Χάρη στην ευχάριστο άρωμά του πήρε το βοτανολογικό όνομα (Illicium), το οποίο προέρχεται από το Λατινικό ρήμα illicere που σημαίνει προσελκύω.

Το μπαχαρικό είναι εξαιρετικά δημοφιλές στην Ασία. Στην Ινδία αποτελεί συστατικό του Ινδικού μίγματος γκαράμ μασάλα και στην Κίνα στο μίγμα των πέντε μπαχαρικών. Χρησιμοποιείται ακόμα σε πιάτα της Μαλαισίας, της Ινδονησίας και του Βιετνάμ. Στη Δύση έχει αρχίσει να γίνει δημοφιλές σταδιακά τον τελευταίο καιρό γιατί θεωρείται πλέον φτηνό υποκατάστατο του γλυκάνισου.

Εκτός από τη μαγειρική χρησιμοποιείται για να αρωματίσει ποτά, ζαχαρωτά, τσίχλες και σιρόπια για το βήχα, ενώ το αιθέριο έλαιό του φυτού χρησιμοποιείται στη δημιουργία καλλυντικών, αρωμάτων και σαπουνιών. Από τον αστεροειδή γλυκάνισο εξάγεται το σικιμικό οξύ. 

Χρησιμοποιούμενα μέρη
Περικάρπιο και σπόροι

Χρώμα
Σκούρο καφέ.

Ιστορία
Στην Κίνα οι μανδαρίνοι μασούσαν ολόκληρο τον καρπό του φυτού που χρησίμευε ως χωνευτικό και χάριζε γλυκιά αναπνοή. Στην Ιαπωνία έκαιγαν σαν λιβάνι τον Ιαπωνικό αστεροειδή γλυκάνισο (Illicium anisatum), που είναι τοξικός και ακατάλληλος για κατανάλωση. Στην Ευρώπη λέγεται ότι έφερε το φυτό ένας Άγγλος ναυτικός περίπου το 16ο αιώνα και σύντομα άρχισε να χρησιμοποιείται στις μαρμελάδες, στις πουτίγκες και στα σιρόπια. 

Προέλευση
Ασία (Κίνα, Ινδοκίνα, Φιλιππίνες και Ιαπωνία).

Γεύση
Έντονη γεύση, που μοιάζει με αυτή της γλυκόριζας, η οποία προκαλεί ένα ελαφρύ μούδιασμα στο στόμα, διεγείροντας τον ουρανίσκο.

Χρήσεις
Χρησιμοποιείται για να ενισχύσει τη γεύση των πουλερικών και του χοιρινού, της σούπας και των ζωμών. Στη ζαχαροπλαστική, αρωματίζει τα κέικ, τα μπισκότα και τα σπιτικά παγωτά.

Συνδυασμοί
Συνδυάζεται με κανέλα, τσίλι, κόλιανδρο, μαραθόσπορο, πιπέρι Σετσουάν, τζίντζερ, λεμονόχορτο και σκόρδο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου